تو ای پری کجایی؟

خواننده:  حسین قوامی

 

شاعر:     هوشنگ ابتهاج

 

آهنگساز: همایون خرم

 

دستگاه:   دستگاه همایون

13 شعر و ترانه منتخب از اردلان سر افراز

روزی دل من که تهی بود و غریب
از شهر سکوت به دیار تو رسید

در شهر صدا که پر از زمزمه بود
تنها دل من قصه ی مهر تو شنید

چشم تو مرا به شب خاطره برد
در سینه دلم از تو و یاد تو تپید

در سینه ی سردم ، این شهر سکوت
دیوار سکوت به صدای تو شکست

در باره اردلان سر افراز

اردلان سرفراز در سال ۱۳۲۹ در شهر داراب واقع در استان فارس دیده به جهان گشود. او فرزند ارشد خانواده بود و مادرش نیز در شعر دستی داشت. شروع زندگی شاعرانه اردلان در سال اول دبیرستان در مدرسه امیر کبیر و با تشویق معلمی به نام دانشمند بود. او به پیشنهاد پسرعموی مادرش (حسین سرفراز، شاعر و روزنامه نگار معروف آن زمان) برای گذران زندگی با رادیو ایران و ارکستر جوانان کار خود را به عنوان ترانه سرا آغاز کرد. پس از یک سال به دلایلی رادیو ایران را ترک کرد. اما سرفراز ترانه سرودن را به شکل حرفه‌ای آغاز کرد و با ترانه شب هم او هم ابی خواننده ترانه به شهرت رسیدند.

اردلان سرفراز چند سال پس از انقلاب ۱۳۵۷ و در سال ۱۳۶۲، ایران را به مقصد آلمان ترک کرد. مدتی در یک شرکت قاب سازی مشغول به کار شد تا این که با شنیدن صدای نصرالله معین شوق ترانه خواندن را در وی دوباره بیدار کرد. او در طول زندگی

نقاشی های هنرمند فرانسوی «امیل مونیر»

امیل مونیر هنرمند فرانسوی در سال 1840 در پاریس به دنیا آمد. او در کلاسهای طراحی، نقاشی، آناتومی، شیمی و همچنین در رابطه با رنگرزی پشم که بتواند مانند پدرش هنرمند تهیه و فروش مبلمان شود فعالیت داشت اما با مرگ فرزند 2 ماهه اش بکلی شغلش را رها نمود و تمام وقتش را به هنر نقاشی اختصاص داد. او استعداد بی نظیری در به تصویر کشیدن حالت ها و حرکات سریع داشت. او تحت تاثیر از دست دادن فرزندش بیشتر به نقاشی تصاویر کودکان و ترجیحا در فضاهای روستایی علاقه داشت که نمونه هایی از آلبوم کارهای رنگ و روغن این هنرمند فرانسوی را در ادامه ایمیل می بینید.

در باره ادبیات عاشقانه« بخش دوم و پایانی»

حالا همه این معانی به اینجا ختم می‌شود که عاشق شدن نوعی هنجارشکنی است. دقیقا همان بحثی که عرفا در آن انسان‌ها را به سه گروه تقسیم می‌کنند: اهل شریعت، اهل طریقت و اهل حقیقت.

اهل شریعت کسانی اند که بهنجار رفتار می‌کنند و اهل طریقت خود را از قیود رها ساخته اند و همینان در پایان راه به حقیقت می‌رسند و اهل حقیقت می‌شوند.

این هنجارشکنی ویژگی عاشقی است که در ادبیات گاهی به این حالت آمیختگی کفر و ایمان در یک کلام کفر گفته می‌شود.

کفر زلفش ره دین می‌زد و آن سنگین دل در پی اش مشعلی از چهره برافروخته بود (حافظ)

از سویی دیگر، ابیاتی این چنین القاکننده این اندیشه عرفانی نیز هستند که مهم رسیدن انسان به معشوق است نه رسیدن و در توجیه آن استناد به این حدیث نبوی می‌کنند که فرمود: به تعداد موهای سر راه است برای رسیدن به خدا.

در باره ادبیات عاشقانه «بخش اول»

ای خردمند که گفتی نکنم چشم به خوبان/ به چه کار آیدت آن دل که به جانان نسپاری

بدون اغراق باید گفت یکی از شیرین‌ترین ژانرهای ادبیات که نه تنها در ادبیات سرزمین ما بلکه در ادبیات جهان طرفداران فراوانی دارد ادبیات عاشقانه است; تا جایی که گاه با آمدن نام ادبیات و به خصوص شعر، ویژگی عاشقانه بودن برای خواننده تداعی می‌شود. با آنکه تنها یکی از شاخه‌های ادبیات ادب عاشقانه است و این دو علت دارد: یکی این که شاعران عاشقانه پرداز در تاریخ ادبیات ما نسبت به سایر شاعران بیشترند و دوم اینکه به نظر من یک دلیل علمی ‌و رواشناختی‌اش این است که انسان در هر طبقه و گروه اجتماعی و با هر دیدگاهی که باشد اصولا در زندگی خود یک بار هم که شده عشق را تجربه می‌کند و این دلیل دوم، دلیل اول را هم در برمی‌گیرد و وقتی از زاویه معرفت شناسانه شرقی و اسلامی ‌به این موضوع بنگریم، انسان در سرشت خویش، عشق را از خداوند امانت گرفته است و عرفای ما اعتقاد دارند آن امانتی که خدا در روز الست برآفریدگان عرضه داشت و تنها انسان توانست آن را بر دوش گیرد، همین عشق است:

جشن گل نرگس روستای جره در استان فارس

آیین سنتی جشن نرگس در روستای جره شهرستان کازرون استان فارس برگزار شد. این آیین همه ساله در بهمن ماه در روستای جره و بالاده کازرون فارس برگزار میشود. نرگس زارهای کازرون فارس با مساحتی حدود 70 هکتار یکی از زیباترین و بزرگ ترین دشتهای گل نرگس در کشور می باشد. روستای جره از توابع شهرستان کازرون فارس و در فاصله ی 185 کیلومتری شیراز است.

دست کوتاه من و دامن آن سرو بلند

دست کوتاه من و دامن آن سرو بلند

سایه ی سوخته دل این طمع خام مبند

دولت وصل تو ای ماه نصیب که شود 

تا از آن چشم خورد باده و زان لب گل قند

خوش تر از نقش توام نیست در آیینه ی چشم 

چشم بد دور ، زهی نقش و زهی نقش پسند

خلوت خاطر ما را به شکایت مشکن 

که من از وی شدم ای دل به خیالی خرسند

تا تو با منی زمانه با من است

تا تو با منی زمانه با من است 

بخت و کام جاودانه با من است 

تو بهار دلکشی و من چو باغ 

شور و شوق صد جوانه با من است 

یاد دلنشینت ای امید جان 

هر کجا روم روانه با من است 

ناز نوشخند صبح اگر توراست 

شور گریه ی شبانه با من است 

امروز نه آغاز و نه انجام جهان است

امروز نه آغاز و نه انجام جهان است

ای بس غم و شادی که پس پرده نهان است 

گر مرد رهی غم مخور از دوری و دیری

دانی که رسیدن هنر گام زمان است

تو رهرو دیرینه ی سرمنزل عشقی

بنگر که ز خون تو به هر گام نشان است

آبی که برآسود زمینش بخورد زود

دریا شود آن رود که پیوسته روان است