آیا جغد شوم است؟
در باورهای اجتماعی ایران زمین غالب دیدگاه ها در ارتباط با جغد منفی و آمیخته با خرافه است بدین سبب با دیدن جغد وی را با سنگ مورد هدف قرار داده و وی را بد شگون می دانند .
درنقاطی از گیلان شنیدن صدای جغد نشان از رسیدن خبری نا مبارک و نا میمون دارد و به همین علت با ایجاد صدا و راندن وی سعی بر دور کردن صدا از خانه دارند.گاهی چوب نیم سوخته ای را به سمت وی پرتاب می کنند و بلند می گویند (اتش از من ،گوشت از قصاب) اگر جغد رو به قبله پرواز کرد بلا دفع می شود اما در غیر این صورت صاحبخانه باید صدقه دهد و انفاق کند و ……..تا بلا رفع شود .
در ارتباط با صدای جغد نیز این باور وجود دارد که اگر جغد گریه کند ،خوش است و اگر خنده کند بد یمن و با شنیدن صدای وی می گویند (میمنت خانم،خوش امدی)
شاید بد نباشد حال قیاس کنیم منزلت جغد در اوستا و آیین باستان ایران را با باورهای امروزه اجتماعی در باره شومی جغد که شور بختانه سینه به سینه نقل می شود.
*در اوستا از وی به نام” اشوزوشت”یا “ایشومرغ” یاد می گردد که اسم مفعول از ریشه اوستایی به معنای دوست داشتن ودوستدار راستی ومرغ حق است وصدای این پرنده نیکوفال باعث دور شدن دیوان وانرژی های بد (ارگانیک یا غیر ارگانیک ) می شود وحکایاتی که در ارتباط با به وجود آمدن وی از ناخن و کلام اوستا در زبان وی وجود دارد و چهره داریوش دوم با تاجی قلم خورده به نقشی از بوف و……در نسخه ای دیگر وی را بهمن مرغ و مرغ زوبره و هومن مرغ و شب اویز(مرغ شب ) خوانده اند.
آنچه به نظر می رسد این است که شوم بودن جغددر باور مردم از ویرانه نشینی او سرچشمه می گیرد.
در متن های کهن باستانی جغد را “هو مورو” می خواندند. یعنی پرنده دانا.
حتما به یاد دارید که در کتابهای قصه نیز این پرنده عینک به چشم دارد و به بقیه حیوانات پند و اندرز می دهد.
اما شومی جغد بعد از ورود اعراب به ایران بر سر زبان ها افتاد چون غذای این پرنده مار و مارمولک و موش بود، در واقع غذای اعراب آن دوران را میل می کرد و اعراب آن را پرنده ای شوم می دانستند چرا که غذای آنها را می خورد.
*جغد در فرهنگ اقوام وملل جایگاه ویژه ای دارد.
۰در بسیاری از آنها به عنوان پرنده ای شوم وبد صدا وبدشگون یاد شده است.
۰نام های آن در ادبیات فارسی : بوف، بوم ،بوم کور ،خر کوئف چوکک ، مرغ حق،
۰در زبان فارسی : شباویز که می توان آن را پرنده شب خواند.
۰درایران در لهجه ها وگویش های مختلف : کوکومه ،کوره قوقو،کچک،چوک و….
*باورهای مختلف چند کشور دنیا درباره جغد:
یونان :جغد از مقام خاصی برخوردار است ومورد لطف الهه “آتنا” بانوی نگاهبان آتن وبانوی خرد وهنر ونوآوری وجنگ بوده است از این رو بسیار مورد توجه وستایش مردم است.
انگلستان :هیچ پرنده ای به اندازه جغد مورد حمایت قرار نگرفته وبه پاس خدمات ارزنده ی او با از بین بردن حیوانات موذی به او لقب “خداوند شب ” داده اند وانجمن پادشاهی حمایت از حیوانات این کشور مستقیما از این پرنده حمایت می کند.
چین :این پرنده مظهر روشنایی ، انرژی مثبت وشگون است
فرانسه : جغد مظهر شانس واقبال است ومردم براین باورند که اگر جغدی روی درختی یا بامی لانه سازد شانس به آن خانواده روی آورده است .
ایــــــران:در حال حاضر در کشور عزیزمان ایران این پرنده مانند کلاغ مورد بی مهری وآزار واذیت مردم قرار گرفته است .اورا می کشند وبه طرفش سنگ ،چوب یا چوب آتش پرتاب می کنندو…..
درحالیکه تمام این عقاید خرافاتی بیش نیست که ریشه در باورهای قومی دارد.
___________________________
*واقعیت : جغد پرنده ای پیام رسان است وگاهی با خواندنش اتفاقات آینده را خبر می دهد وهرچه هست قدرت ذهن انسان است که با شنیدن صدای جغد یک باور خوب یا یک باور بد به طبیعت القا می کند وباعث رخداد آن می شود.
بکوشیم که این باورهای خرافی وپوچ را دور بریزیم واین پرنده مظلوم وزیبا را چنان که شایسته وبایسته است قدر بدانیم .
