در اين وبلاگ در كل اينترنت |
آمدم بیرون فقط در آسـمان ها دود بود
در هـوای کشورم، تنها "هوا" کمبود بود
شاخص ناخالصی از مرز کشتن هم گذشت
یک سر و گردن ز حدّش بی وفا مردود بود
آرزو کــردم که این راه گـلو چون "یادگار"
از شمال، سمت جنوبش دائماً مسدود بود
من نمی دانم چرا اکسیژن از ما دل برید؟
یا چرا عمر رسیدن ها به سکته زود بود؟
این‌جوری هم مشکلات خط فارسی حل می‌شود و هم زبان‌مان تقویت می‌شود و هم فارسی جهانی می‌شود و هم مشکلات خط انگلیسی برطرف می‌شود!
بنده هم به عنوان کسی که به زبان فارسی حرف می‌زند و به خط فارسی می‌نویسد، حق مسلم خود می‌دانم پیشنهاداتی دربارهی خط فارسی بدهم. پیشنهادات من حاصل سی و دو سال (دو سال بیش‌تر از فردوسی) تحقیق و مداقه در زبان فارسی است که مجانی تقدیم شما دوستداران خط فارسی می‌کنم. بنده نظریات خود را در سه بخش تشریح می‌کنم:
نقطه‌ها: ما باید برای به‌روز کردن و آسان کردن نوشتن خط فارسی نقطه‌هایش را برداریم! متأسفانه هیچ‌کدام از استادان و کارشناسانی که ایسنا با آن‌ها دربارهی خط فارسی گفت‌وگو کرده است، به مشکل نقطه‌ها در خط فارسی اشاره نکرده‌اند. شما همین الآن ببینید چقدر نقطه‌ی الکی در نوشته‌ی من وجود دارد! ما برای پیشرفت باید نقطه‌ها را برداریم. شما خط انگلیسی را ببینید! یا فرانسه را، نقطه دارند؟
آورده اند که به مکتب خانه ای شیخ شمس الدین حافظ شیرازی نشسته بود و درس و بحثش به راه بود و جمله مریدان را درس می آموخت و می سرود:
«ای که در انتخابات مقامی داری
تو مبادا که نظر به جائی داری!!
ای صبا سوختگان بر سر ره منتظرند
گر از آن یار بهاری، تو پیامی داری!
خال سرسبز تو خوش بهاری است ولی
