اشعار لب «سری پنجم»

صد شربت شیرین ز لبت خسته دلان را

 نزدیک لب آرند و چشیدن نگذارند

کمال خجندی

لب بـــــــــــــر لب من نهاد و می‌گفت

 جانت چو به لب رسیـد خامــــــوش

مولوی

در مقام حرف مهر خاموشی بر لب زدن

 تیغ را زیر سپر درجنگ پنهان کردن است

صائب تبریزی

اشعار لب «سری دوم»

لب بر لبش نهادم و اشکم زدیده ریخت 

بـــر روی گل چو ابر بهاران گریستم

اشتری

لب بر لبم نهاد و به من گفت با نگاه:

اینک همان لبی که قرار تو برده بود

نورانی(وصال)

بوسیدن لب یار ، اوّل ز دست مگذار

کاخر ملول گردی از دست و لب گزیدن

حافظ